HODOWCY

W dziale "Inne" znajdziecie Państwo informacje o groźnych rasach psów.

Chcemy także przedstawić Państwu hodowców, z którymi Nasza lecznica współpracuje.
Poniżej przedstawiamy ich ofertę.

PSY...

do góry

KOTY...

do góry

Biuro matrymonialne...

 

W miejscu tym oczekujemy na Państwa oferty matrymonialne zarówno psów jak i kotów, które przyjmujemy emailem np. poprzez wysłanie wiadomości w "Kontakt".

 

do góry

Szkolenie psów

 

do góry

INNE...

Niebezpieczne rasy.
Rasy psów obronnych budzą wiele kontrowersji gdyż znaczna częś nas czuje się zagrożona z ich strony. Psy te mają zapewnić bezpieczeństwo ludziom i ich majątkom, dlatego wiele osób decyduje się na zakup psa takiej rasy.
Na złą opinie "pracują" też nieodpowiedzialni opiekunowie tych ras a pamiętać należy, że za zachowanie zwierzęcia odpowiada zawsze jego właściciel. Ułożenie psa obronnego gwarantuje prawidłowy kontakt na drodze opiekun-podopieczny i na drodze podopieczny-obce osoby.

Poniżej informacje dotyczące posiadania psów ras niebezpiecznych.

 

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH l ADMINISTRACJI
z dnia 15 grudnia 1998 r.

w sprawie wykazu ras psów uznawanych za agresywne oraz warunków wydawania zezwoleń na utrzymywanie psa takiej rasy.
 

Na podstawie art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz. U. Nr 111, póz. 724 oraz z 1998 r. Nr 106, póz. 668 i Nr 113, póz. 715) zarządza się, co następuje:

§ 1. Wykaz ras psów uznawanych za agresywne, zwany dalej "wykazem", obejmuje następujące rasy psów:
 

• Amerykański Pit Bull Terrier,

• Perro de Presa Mallorquin,

• Buldog amerykański,

• Dog argentyński,

• Perro de Presa Canario,

• Tosa inu,

• Rottweiler,

• Akbash dog,

• Anatolian karabash,

• Moskiewski stróżujący,

• Owczarek kaukaski.
   

§ 2. Osoba ubiegająca się o wydanie zezwolenia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz. U. Nr 111, póz. 724 oraz z 1998 r. Nr 106, póz. 668 i Nr 113, póz. 715), zwana dalej "wnioskodawcą", składa pisemny wniosek o wydanie tego zezwolenia do właściwego, ze względu na swoje miejsce zamieszkania, organu gminy, w terminie 30 dni od nabycia psa rasy wymienionej w wykazie.
§ 3. 1. Wniosek, o którym mowa w § 2, powinien zawierać oznaczenie wnioskodawcy i jego adres zamieszkania. 2. Do wniosku wnioskodawca dołącza pisemną informację:
 

• o pochodzeniu psa, jego rasie, wieku, płci i ewentualnym sposobie oznakowania psa,

• o miejscu i warunkach, w jakich wnioskodawca zamierza utrzymywać psa.

§ 4. 1. Właściciel psa rasy wymienionej w wykazie w ciągu 30 dni od dnia wejścia w życie rozporządzenia składa do organu gminy wniosek, o którym mowa w §2. 2. Przepisy § 3 stosuje się odpowiednio.
§ 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

 

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji
 

~~~

SZKODY WYRZĄDZONE PRZEZ PSA

ODPOWIEDZIALNOŚĆ CYWILNA

Artykuł 431 kodeksu cywilnego.

§ 1. Kto zwierzę chowa albo się nim posługuje, obowiązany jest do naprawienia wyrządzonej przez nie szkody niezależnie od tego, czy było pod jego nadzorem czy też zabłąkało się lub uciekło, chyba że ani on, ani osoba, za którą ponosi odpowiedzialność, nie ponoszą winy.
§ 2. Chociażby osoba, która zwierzę chowa lub która się nim posługuje, nie była odpowiedzialna według przepisów paragrafu poprzedzającego, poszkodowany może od niej żądać całkowitego lub częściowego naprawienia szkody, jeśli z okoliczności, a zwłaszcza z porównania stanu majątkowego poszkodowanego i tej osoby, wynika, że wymagają tego zasady współżycia społecznego.

 

ODPOWIEDZIALNOŚĆ KARNA

W kodeksie karnym brak jest osobnego przepisu o odpowiedzialności za zwierzęta.
Odpowiedzialność ta opiera się zatem na przepisach rozdziału XXI kodeksu karnego (Przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu).
W praktyce mogą znaleźć zastosowanie następujące przepisy: artykuły 155, 156, 157. § 1 i 3, 158. § 2 i 3, 159, 160 i 163.

Art. 155.
§ 1. Kto:
1) pozbawia człowieka wzroku, słuchu, mowy, zdolności płodzenia albo
2) powoduje inne ciężkie kalectwo, ciężką chorobę nieuleczalną lub długotrwałą, chorobę zazwyczaj zagrażającą życiu, trwałą chorobę psychiczną, trwałą, całkowitą lub znaczną nie- zdolność do pracy w zawodzie albo trwałe poważne zeszpecenia lub zniekształcenie ciała, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.
§ 2. Jeżeli sprawca nieumyślnie powoduje ciężkie uszkodzenie ciała lub ciężki rozstrój zdrowia, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

Art.156.
§ I. Kto powoduje inne niż określone w art. 155 uszkodzenie ciała lub rozstrój zdrowia człowieka, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 5.
§ 2. Jeżeli czyn określony w § 1 nie spowodował naruszenia czynności narządu ciała na czas powyżej siedmiu dni, sprawca podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
§ 3. Jeżeli sprawca nieumyślnie powoduje uszkodzenie ciała lub rozstrój zdrowia, podlega karze pozbawienia wolności do lat 2, ograniczenia wolności lub grzywny.
§ 4. Ściganie czynu określonego w § 2 oraz czynu określonego w § 3,jeżeli naruszenie czynności narządu ciała nie trwało dłużej niż siedem dni, odbywa się z oskarżenia prywatnego.

Art. 157.
§ 1. Jeżeli następstwem czynu określonego w art. 156. § 1 jest śmierć człowieka, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.

Art. 158.
§ 2. Jeżeli następstwem bójki lub pobicia jest ciężkie uszkodzenie ciała lub ciężki rozstrój zdrowia, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. § 3. Jeżeli następstwem bójki lub pobicia jest śmierć człowieka, sprawca, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od roku.

Art. 159. Kto, biorąc udział w bójce lub pobiciu człowieka, używa broni palnej, noża lub innego niebezpiecznego narzędzia, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 5.

Art. 160.
§ 1. Kto naraża człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia, ciężkiego uszkodzenia ciała lub ciężkiego rozstroju zdrowia, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
§ 2. Jeżeli sprawca ma obowiązek troszczenia się o osobę narażoną na niebezpieczeństwo, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 5.
§ 3. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 lub 2 działa nieumyślnie, podlega karze pozbawienia wolności do roku, ograniczenia wolności lub grzywny.

Art. 163.
§ 1. Kto osobę, względem której ma obowiązek troszczenia się, pozostawia w położeniu grożącym bezpośrednim niebezpieczeństwem utraty życia, ciężkiego uszkodzenia ciała lub ciężkiego rozstroju zdrowia, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 5.
§ 2. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie, podlega karze pozbawienia wolności do roku, ograniczenia wolności lub grzywny.
 

do góry